Po czterdzieste pierwsze: To jest to

Sam nie potrafiłem uwierzyć w to, co działo się w moim życiu. Po narodzinach Karla miałem tyle chęci i motywacji, że mój poziom gry stał się jednym z najlepszych na całym świecie. Byłem porównywany do Messiego czy Ronaldo i wraz z nimi walczyłem o złotą piłkę. Zawsze walczyłem o swoje marzenia... a wtedy miałem do tego jeszcze większego kopa. Moment, gdy zawsze przypominałem sobie o dwóch najważniejszych osobach w moim życiu, które czekają na mnie w domu, sprawiał, że moje życie nabierało kolorów i motywacji... Już za tydzień miał odbyć się jeden z najważniejszych spotkań, które miałem okazję zagrać. Po raz drugi udało nam się dojść do finału Ligii Mistrzów. Po raz drugi będziemy walczyć o ten najważniejszy puchar na świecie...

- Przepraszam - powiedziałem smutno, wchodząc do głębi mieszkania - Trener znów nas przetrzymał - zacząłem tłumaczyć.

- Marco - odpowiedziała natychmiast - Ja rozumiem - dodała a jej uśmiech sprawił, że sam również to zrobiłem. Sky podeszła do mnie i mocno wtuliła się w moje ciało. Chwilę później skradła z moich ust słodkiego i krótkiego buziaka.

- Tak bardzo cię kocham - wyznałem, cmokając ją w czoło - Dziękuje, że nie jesteś na mnie zła...

- Przestań Reus! - rzekła stanowczo, choć jej twarz nadal zdobił ten piękny uśmiech - Przecież wiem, że za tydzień finał. Wiem też, że każdy was chce go wygrać i zdobyć tytuł - dodała - I wiem też, że by go zdobyć potrzeba wiele przygotowań, ćwiczeń, czasu - zakończyła siadając na kanapie. Poklepała miejsce obok siebie, na które momentalnie wskoczyłem. Ułożyłem głowę na jej nogach i wpatrywałem się w jej twarz. Sky delikatnie zaczęła bawić się moimi włosami. Pod wpływem jej dotyku, moje oczy pomalutku stawały się coraz cięższe. Blondynka zachichotała cicho.

- Chodźmy spać - rzekła dotykając mojego policzka.

- Dobrze, ale najpierw zajrzę jeszcze do Karla - wymruczałem uśmiechając się delikatnie. Wstałem ociężale i skierowałem się do pokoiku mojego synka. Wyszczerz nie schodził w ogóle z mojej twarzy. Spoglądałem na niego jak smacznie sobie spał. Moja maleńka kopia...

Po chwili spędzonej w jego pokoju w końcu skierowałem się do sypialni. Od razu rzuciłem się na łóżko.

- Będziesz spał w dresie? - usłyszałem nad uchem.

- Mhmmm - mruknąłem - Dobrze, że kąpałem się w klubie - zaśmiałem się.

- A ząbki? - zapytała śmiejąc się cicho.

- Jesteś okrutna - odparłem, podnosząc się.

- Po prostu nie chcę by śmierdziało mi w nocy z twojej paszczy - zaśmiała się - I weź piżamkę! - pisnęła, gdy zacząłem ją łaskotać - Idź już, bo jesteś zmęczony i czas spać - rozkazała.

- Tak jest mamo - odparłem kierując się w stronę drzwi.

Nie minęła dłuższa chwila a ja wróciłem do pokoju. Moja narzeczona już prawie zasypiała, lecz gdy usłyszała krzątaninę, otworzyła swoje oczka. Szybciutko znalazłem się obok niej i chwyciłem ją w ramiona...

Pięć dni minęło jak pstryknięcie palcem. Już jutro musiałem zjawić się na zbiórce przed główną odprawą. Ostatni raz sprawdziłem czy mam wszystko i po raz ostatni spojrzałem na moją kochaną dwójkę. Oboje uśmiechali się do mnie szeroko. Szybko przejąłem mojego brzdąca i ucałowałem go w policzek.

- Karli zajmij się mamusią przez te dwa dni. Zrozumiano - rzekłem. Zachichotałem cicho, gdy synek odpowiedział mi po swojemu - Kocham was - dodałem, skradając z ust Sky długiego buziaka.

- My ciebie też - odpowiedziała - A to - zaczęła dając mi białą kopertę - Otwórz tuż przed meczem i nie waż się wcześniej! - zarządziła - Powinno dodać ci trochę motywacji - uśmiechnęła się - Widzimy się na stadionie - powiedziała, ostatni raz składając na moich ustach długi pocałunek. Wzięła ode mnie synka i odprowadzili mnie do drzwi. Z uśmiechem na ustach pomachałem im ostatni raz...

_________________________________________________________

Hej moje robaczki <333 

Zostawiam was z kolejnym :)

Zbliżamy się już do końca :((

Nie wiem jak to zrobię, ale muszę :'(((((

Do piątku, prawdopodobnie przedostatniego na tym blogu :C

Kocham was ♥ :)))